حتی با اینکه ساعت‌ها و فرسنگ‌ها از ایران دورم و دیگر حسابِ تقویم شمسی هم از دستم در رفته است چه برسد به قمری؛ اما از روزها پیش از ذهنم بیرون نمی‌رود که امروز عاشوراست. دو سالی است که این روز برایم اهمیت دیگری دارد. چون عاشورایی را خود به چشم دیده‌ام و ارزش و بزرگیِ تنها و دستِ خالی بودنِ حسین (ع) در برابر یک قدرت مطلقه؛ اما پاپس نکشیدن‌اش و مبارزه کردن‌اش را به خوبی می‌دانم. از عاشورای 88.
برایش که ظلم‌ستیز بود و حاضر به زندگی با ذلت نشد احترام قائلم و برای دیگر مبارزانِ آزاده.
برایش که ظلم‌ستیز بود و حاضر به زندگی با ذلت نشد احترام قائلم و برای دیگر مبارزانِ آزاده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر