اگرچه به وقتِ ديدن، لحظه‌هايي بود كه نفس در سينه حبس مي‌شد و خوش‌ساخت بودن‌اش نمي‌گذاشت چشم از صفحه تلويزيون برداشت و مدام هوس تماشاي آن بر پرده سينما، حسرت را به جان آدم مي‌انداخت؛ اما سياسي بودن جايزة اسكارش در راستاي روحيه دادن به سربازان آمريكايي واضح بود كه آنقدرها در قد و قواره‌اش نبود. انگار ديگر سياست در همه قضاوت‌ها و تصميم‌ها حرف اول را مي‌زند، حال مي‌خواهد آن تصميم انتخابات رياست جمهوري باشد يا جايزه نوبل و اسكار و يا نظرسنجي مجله تايم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر