۱۳۸۹ فروردین ۲۲, یکشنبه

درد دل

آي "people liked this"ها، آي "subscriber"ها، آي "shared item"ها، رهايم كنيد. بگذاريد تا خودم باشم. بگذاريد تا اينهمه حرف و فكر و فرياد كه براي گفته شدن، خود را به زحمت تا كي‌بورد رسانده‌اند را از نگراني خوش‌آيند خواننده‌اش فنا نكنم. بگذاريد خودم را بنويسم، هرچند لايق خوانده شدن و لايك خوردن نباشد. آي آن‌ها كه به نام مي‌شناسيدم، بگذاريد به دور از ترسِ مورد قضاوت واقع شدن و سوال‌ها و كنجكاوي‌هاي بعدش، از عاشق شدن‌هايم، از دلتنگي‌هايم، از يواشكي‌ها و ممنوعه‌هايم، از خواستن‌هايم، راحت بنويسم. چه نوشته‌ها كه آنقدر به‌صورت "پيش‌نويس" و منتظر "انتشار" ماندند تا بيات شدند و دست آخر حذف. شما را به خدا بگذاريد اينجا ديگر خودِ خودم باشم.