اگرچه فضاي نمايش تا حدي كهنه و به نوعي تكراري و عاري از خلاقيت بود اما تناسبي كه بين داستان و فضاي امروز جامعه وجود داشت (كه پررنگ هم شده بود) و تا حدي هم بازيها، صد دقيقه بر صندليهاي تئاتر شهر نشاندمان.
۱ نظر:
آرمان
گفت...
سلام می بینم که کلی پست داشتی من نخوندم. تو نباید یه حالی از ما بپرسی؟ همش منتظری من حالتو بپرسم؟ حتما باید بیام یه حالی ازت بگیرم تا یه حالی ازم بپرسی. چی می گن خارجکیا این وقتیا ؟ میگن sHAME ON YOU!!
۱ نظر:
سلام
می بینم که کلی پست داشتی من نخوندم. تو نباید یه حالی از ما بپرسی؟ همش منتظری من حالتو بپرسم؟ حتما باید بیام یه حالی ازت بگیرم تا یه حالی ازم بپرسی. چی می گن خارجکیا این وقتیا ؟ میگن sHAME ON YOU!!
ارسال یک نظر